سلام
همونطور که گفته بودم تصمیم دارم نظر نقد مانندی از کتاب هایی که خونده ام رو
براتون بذارم ولی قبلش می خوام چند نکته رو متذکر بشم :
اولا اینکه من یک خواننده تازه کارم و کتاب هایی که خونده ام محدود به چند
تا کتاب می شود برا همین انتظار یک نقد اصولی رو ازم نداشته باشید .
دوما این نظر هایی که در اینجا مطرح خواهد شد  ، نظر شخصی این جانب
می باشد .
سوما چون من این نقد ( ! ) ها را تقریبا بلافاصله بعد از اتمام کتاب نوشته ام
و سعی داشته ام که از یک صفحه معمولی کاغذ بیشتر نباشه ، برا همین خیلی
خلاصه بوده و همچنین چون این متن رو از روی اون کاغذ ها تایپ کرده ام ، شاید
جمله ها کمی پس و پیش باشد .
در آخر امید وارم شما هم با نظرات ارزشمند خودتون منو تو هر چه بهتر کردن
این نقد ها و در نتیجه هر چه پربار تر شدن وبلاگ یاری کنید .
و حالا بریم سر اصل مطلب :
********************
نام کتاب : بادبادک باز
نویسنده : خالد حسینی
مترجم : زیبا گنجی - پریسا سلیمان زاده
***
امیر ، بادبادک باز ، ترسو ، بدون اعتماد به نفس _ البته در داستان _
داستان بادبادک باز ، اسم قشنگی دارد . داستان را هم خوب با اسمش جفت و جور کرده است .متن خوبی _
البته با توجه به ترجمه اش _ دارد
هر چند در 3 ، 4 جا انسان تعجب می کند از مترجم ها ، به خصوص در یک جا که فکر می کنم شخصیت را گم
کرده است .همان طور که از ترجمه پیداست ، نویسنده قلم خوبی دارد ، داستان خسته کننده نیست ،
لا به لای داستان به تاریخ پر فراز و نشیب افغانستان هم اشاره های خوبی دارد .
حسن هزاره ای در خانه ارباب پشتون ، خدمتکار است ، قلم نویسنده لو می دهد که کمی تعصب مذهبی دارد ،
اما خوشحالم که هزاره ای مذهبش _ تشیع _ را هر چند خدمتکار است ، در قلم نویسنده _ که ظاهرا سنی باشد _
خوب نشان داده است .
داستان در نقاط حساسش ، کمی زیاد قلم فرسایی دارد .
باز معلوم است که هوای آمریکا به مذاق نویسنده خوش آمده و در بعضی جاها  _ البته از زبان شخصیت های داستان _
چند جمله ای بار شخصیت های مذهبی افغانستان کرده است .
نویسنده شخصیت های داستان را خوب از آب در آورده است ، شخصیت پردازی امیر _ پسر بابا _ خوب است ،
شخصیت بابا و حسن و علی هم خوبند ، فقط کمی فکر بچه ها از سنشان جلوتر است . بعضی وقت ها بچه ها
طوری صحبت می کنند که یک مرد نمی تواند .
مراسم های سنتی را خوب توصیف کرده که باز در بعضی جاها اضافی توضیح داده است .
ربط دادن شخصیت های داستان را به هم به طرز ماهرانه ای انجام داده است .
توصیف صحنه ها و شخصیت ها هم مناسب است ، بر خلاف بعضی از کتاب ها ، شخصیت ها و مکان ها  مناسب و
به اندازه توصیف شده اند .
در بعضی از جاها و البته در اغلب موارد ، شخصیت اصلی داستان _ امیر _ خیلی سعی دارد که خودش را مقصر براند و
می خواهد که از زیر بار این تقصیر بیرون آید ، هر چند در آخر داستان این اتفاق می افتد ، ولی فکر نمی کنم که به آن
شدت لازم می بود .
ولی به هر صورت داستان خوبی است ، هر چند در بعضی جاها _ به خاطر عرق مذهبی _ انسان عصبانی می شود و
در بعضی جاها هم _ لابد به خاطر عرق انسان دوستی _ ناراحت می شود .
به خواندنش که می ارزید .