جحی در کودکی شاگرد خیاطی بود . روزی استادش کاسه عسل به دکان برد .
خواست که به کاری رود .گفت درین کاسه زهر است . نخوردی که هلاک شوی ،
گفت من با آن چه کار دارم ؟
چون استاد برفت جحی وصله جامه به صراف داد و تکه نانی گرفت و
با آن تمام عسل بخورد .
استاد باز آمد ، وصله طلبید . حجی گفت مرا مزن تا راست بگویم .
حالی که غافل شدم ، دزد وصله بربود.من ترسیدم که بیایی و مرا بزنی ،
گفتم زهر بخورم تا تو بیایی من مرده باشم . آن زهر که در کاسه بود ،
تمام بخوردم و هنوز زنده ام ، باقی تو دانی !
*** عیدتان مبارک ***
